Odświeżenie wyglądu domu to nie tylko zakup nowej sofy, meblościanki czy dekoracji na ściany. Drzwi wewnętrzne również stanowią niebanalną ozdobę każdego wnętrza. Dobry architekt z pewnością potwierdzi, że wejście powinno być dopasowane stylem i kolorystyką do pomieszczenia. Ponadto istotny jest prawidłowy montaż drzwi wewnętrznych. Zniszczone i obdarte framugi, a także odpadające skrzydło zaburzą estetykę nawet najbardziej luksusowego wnętrza.
Kiedy można montować drzwi wewnętrzne?
Montaż drzwi wewnętrznych wiąże się z podstawowymi zasadami: przede wszystkim instalacja nie następuje w dowolnym momencie. Skrzydło drzwiowe osadzamy w wyznaczonym otworze dopiero po zakończonym remoncie (wykończeniu wszystkich podłóg i ścian) i pracach mokrych, czyli nakładaniu tynku, gładzi, farb. Pomieszczenie powinno być dobrze wywietrzone i suche – jeżeli zaniedbamy tę zasadę, ościeżnicy grozi wybrzuszenie i pękanie. Optymalnym rozwiązaniem jest odczekanie z instalacją drzwi wewnętrznych kilka dni od momentu zakończenia remontu.
Montaż możemy wykonać samodzielnie, jednak – aby uniknąć późniejszych ewentualnych komplikacji z framugą i stanem skrzydła – lepiej skorzystać z pomocy fachowców. PHUP Texon zajmuje się kompleksowo pracami budowlano-remontowymi, do których należą nie tylko podstawowe instalacje (układanie glazury, malowanie, gruntowanie ścian i sufitów), ale też montaże wanien, bidetów czy drzwi wewnętrznych.
Co będzie potrzebne do montażu drzwi?
Montaż drzwi wewnętrznych wymaga uprzedniego przygotowania. Przydadzą się podstawowe narzędzia pomiarowe (poziomice, miarki, kątowniki), montażowe i mocujące (wiertarki, śrubokręty, a także śruby, kotwy, wkręty). Najistotniejszymi elementami są jednak drewniane kliny, poduszki i pianka montażowa, taśmy zabezpieczające, a także rozpórki lub rozpieraki poziomujące.
Odkurzacz czy szufelka z miotłą nadadzą się do posprzątania po montażu.
Przygotowanie drzwi
Montaż drzwi wewnętrznych opiera się głównie na instalacji ościeżnic oraz skrzydła drzwiowego. Przed rozpoczęciem każdy monter powinien dokładnie zapoznać się z instrukcją oraz kartą gwarancyjną, dołączonymi do fabrycznie nowych drzwiczek. Istotne jest również sprawdzenie, czy żadne elementy skrzydła nie zostały uszkodzone podczas transportu bądź jeszcze na etapie produkcji.
Montaż ościeżnic
Ościeżnice składają się z trzech elementów wymagających zespolenia (dwóch belek bocznych i jednej górnej), a także dodatków: łączników, zawiasów, czasem listew maskujących. Połączenia dokonujemy za pośrednictwem śrub, wkrętów z zestawu bądź kleju, który trzeba nanieść w narożnikach.
Pierwszy etap to ułożenie ościeżnicy na twardym podłożu i dokonanie pomiarów – między pionem a poziomem muszą być zachowane kąty proste. Nierówna ościeżnica stanowi gwarancję niepoprawnie zamontowanego skrzydła drzwiowego. Jej dolne krawędzie można pokryć silikonem, który doskonale zabezpieczy ją przed wilgocią.
Następnie delikatnie wstawiamy ościeżnicę w otwór w ścianie. Dbamy, by między nią a murem zostało zachowane około 1-2 cm szczeliny. Sprawdzamy, na jakim poziomie mieszczą się belki ościeżnicy, po czym usztywniamy ją drewnianymi (czasem plastikowymi) klinami. Jeżeli jej długość jest nieproporcjonalnie większa do otworu w ścianie, sprawa się nieco komplikuje: musimy dociąć zarówno ościeżnicę, jak i drzwi. Możemy skorzystać z piły ręcznej bądź elektrycznej. Przycinanie drewnianych elementów może stanowić wyzwanie dla amatora, z kolei wyszkoleni pracownicy firmy budowlanej dokonają finezyjnych zmian szybko, sprawnie i dokładnie, dzięki czemu remonty biur, kuchni czy pokoi mieszkalnych przeprowadzone zostaną w mgnieniu oka.
Rodzaje ościeżnic
Wyróżniamy dwa typy ościeżnic, które różnią się sposobem montażu i miejscem przeznaczenia.
Ościeżnica stała jest znacznie tańsza od regulowanej. Przeznaczona jest do ścian o regularnej szerokości, stanowiących charakterystyczny element nowego budownictwa. Montujemy ją pośrodku otworu w ścianie.
Obowiązkowe szczeliny pomiędzy ościeżnicą a ścianą maskujemy za pomocą specjalnych listew wykończeniowych bądź opasek. Doklejamy uszczelki, a styki listewek wykańczamy silikonem o barwie korelującej z kolorem drzwi wewnętrznych. Szczelinę między ościeżnicą a skrzydłem drzwiowym zraszamy wodą, po czym nakładamy piankę poliuretanową (robimy tak jedynie w przypadku pianki tradycyjnej – pianki dwuskładnikowe, tzw. 2K nie wymagają żadnego przygotowania). Jedynie w przypadku drzwi przeciwpożarowych pianki niskoprężne zastępujemy wełną mineralną. Aby zwiększyć przyczepność i trwałość substancji, przed montażem warto przemyć krawędzie ościeżnicy acetonem lub benzyną ekstrakcyjną.
Kolejnym krokiem jest usunięcie klinów i wstrzyknięcie w ich miejsce kolejnej dawki pianki. Po jej stwardnieniu odcinamy wystające fragmenty nożem i mocujemy wokół ościeżnic listwy maskujące (najczęściej za pomocą kleju montażowego). Szczeliny między listewkami a murem wypełniamy silikonem budowlanym lub akrylem.
Ościeżnica regulowana przeznaczona jest do murów o niestandardowych wymiarach. Składa się z elementu bazowego i regulowanego, który umożliwia idealne dopasowanie do nietypowej ściany. Montaż elementu bazowego przypomina instalację ościeżnicy stałej – podobnie wykorzystujemy piankę (nanosimy ją oszczędnie i czekamy do utwardzenia, pozbywając się nadmiaru po zaschnięciu), a także dokładnie mocujemy przy zawiasach i na wysokości klamki tzw. rozpórki. Inaczej wygląda składanie elementu regulowanego, niewystępującego w niemobilnej ościeżnicy. Musimy zadbać, by był idealnie dopasowany do ściany – jeżeli nie ma takiej możliwości, dokonujemy skrócenia. Element bazowy i regulujący muszą być ze sobą połączone, a następnie przymocowane do ściany za pomocą wkrętów.
Zawieszanie skrzydła drzwiowego
Zamontowanie drzwi w zawiasach jest przedostatnim krokiem prawidłowego montażu. Skrzydło, złączone z ościeżnicą, powinno być nieruchome (jeżeli pojawią się jakieś odchylenia, wystarczy wyregulować odpowiednio zawiasy). W przypadku nieadekwatnej długości musimy je przyciąć. Nie skracamy jedynie wejść, które posiadają wyciętą u dołu szczelinę wentylacyjną lub szereg otworów wentylacyjnych (takie drzwi są charakterystyczne dla łazienek i kuchni). Odległości między ościeżnicą a skrzydłem muszą być równe po każdej stronie. Brak zachowanych proporcji może spowodować późniejsze zniszczenie zawiasów i uszczelek, a także ocieranie się skrzydła o podłogę, futrynę.
Montaż klamki
Ostatnim etapem montażu drzwi wewnętrznych jest zamontowanie klamki. Każde skrzydło drzwiowe posiada fabrycznie przygotowany otwór na klamkę oraz gniazdo na mechanizm zamykający. Praca instalatora polega jedynie na usadowieniu klamki z trzpieniem w wyznaczonej szparze (uprzednio przykręcamy do niej rozetkę lub szyld). Czynność tę wykonujemy po obu stronach drzwi, a na koniec przykręcamy klamkę kluczem imbusowym.
